Перайсці да зместу

Старонка:Carot Michas.Vybranaje.djvu/86

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

Бягуць яны… Іх ловяць вочы
Золатасонечны прамень,
Які і родзіць з цемры ночы
Вялікай будучыні дзень…
Што шаг — пабеда бліжай, бліжай…
Штандар чырвоны на плячы…
Чым крыж цягнуць — лепш спаць пад
крыжам…
Іграйце песню, трубачы!!!

1921


Было сонца
Затуманена дымам.
На людзей
Гарматы глядзелі
Смерцю дзікай…

А мільёны нявольных
Нястрымана
Ішлі паміраць
Паходам вялікім.

Было поле
Крывёй завільгочана,
Засеяна
Валавяным збожжам —
Вострым градам куляў…

О зоры!
Што вы напрарочылі?..
Калі ўзнімецца
Смерці разгулле?..

О неба!
Ці хутка загасне
Узняты
Вайной непатрэбнай
Вялікі пажар?
Ці хутка