Старонка праверана
Хутка прыйдзе час-гадзіна, —
Вораг кіне кпіці:
Яму будзе дамавіна,
А мы будзем жыці.
1919
Схавалась сонца… Згас заход…
Усё пакрыла цемень ночы,
І толькі рэчка між балот
Блішчыць, аб берагі ляскоча…
Ды ціха шэпчацца чарот,
Лясун, русалка зарагоча…
А ў небе зорак харавод
Гарыць, нібы дзяўчынкі вочы.
1919
Гэй, пагарджаны народ,
Смела з адвагай ўпярод!
Скінуў няволі цяжар, —
Сам будзь зямлі гаспадар.
Шмат працаваў на паноў,
Шмат хто смактаў тваю кроў:
Ім ты цяпер адплаці, —
Птушкаю ў бой паляці.
Чуеш на захадзе крык?
Стан іх ужо невялік.
Белае мрэ страхаццё…
Смерць жа іх — наша жыццё.