dzienskaha dyjalektu, u jakim havorycca: "pane, vałe, mužykie, dziaŭkie" i h. d. Pisana adnadnioŭka łacinkaj.
Parušana ksiandzom Hrynkievičam u Horadni biełaruskaja stychija, chutka pierarasła samoha ich siajbita, asabliva, kali moładź, končyŭšy himnaziju, trapiła ŭ Pieciarburski universytet, satknułasia z moładziaj z druhich biełaruskich pravincyjaŭ i haradoŭ. Pravincyjanalny patryjatyzm moładzi tut chutka ŭstupiŭ miesca šukańniam, jak u halinie nacyjanalnaj, tak i sacyjalnaj, ideolohii, i, mała-pamału, u studenckich kruhoch zaradžajecca zdarovaje narodnictva. Hetyja, užo novyja idei, moładź zvarotnaj chvałaj pryvoziła nazad u svaju pravincyju. Ramki konfesyjonalnaści, załožanyja "Biełaruskim Hurtkom", raźlacielisia, jak pył i pačynajecca zbližeńnie-doŭha, mazolna i planova dzielenych ŭsiakimi našymi vorahami i škodnikami, - Biełarusaŭ pravasłaŭnych z Biełarusami katalikami. Nie dalej jak u hod, paśla vychadu ŭ śviet horadzienskaha "Kołasu", byli ŭžo ŭ Horadzienščynie hurtki biełaruskaj moładzi, u jakich relihijnaje pytańnie nie stanaviła padziełu. A heta byŭ, jak na tyja časy, vialiki krok napierad. —
Hetulki i hetak ab horadzienskim "Bieł. Hurtku" i jahonym kiraŭniku ks. Hrynkieviču padaje nam Jan z pad Łasosny ŭ "Kryviču". Treba pryznać, što šmat u hetym jość praŭdy, ale šmat tak-ža i niapraŭdy.
Aprača Jana z pad Łasosny, L. S.-š. drukuje tak-ža svaje ŭspaminy ŭ časapisiе "Студэнская Думка."[1] Lohka dadumacca, što pad hetymi litara
- ↑ Л. С.—Ш. — Успаміны аб „Горадзенскім Гуртку Беларускай моладзi" ("Студэнская Думка" 1925. Вiльня, № 314).
