H. Betto. U hetym časie 18.XII.1905 h. jon na studenckim sabrańni čytaŭ referat ab biełarusach. Śviedča ab hetym biskup M. Rejnis, jahony tavaryš. List biskupa znachodzicca ŭ pryvatnym archivie aŭtara hetaj pracy.
U Insbruku i Miunchinie byŭ navat nievialički biełaruski hurtok, da jakoha naležyli: ks. Fr. Hr., ks. Ad. Lisoŭski i studentka Salanka z Horadni. Hetaja biełaruskaja trojka na čužynie raźvivala biełaruskuju dumku.
Ks. Fr. Hrynkievič užo tady znajecca z biełaruskim adradžencam Ivanam Łuckievičam, z jakim časta padtrymlivaje znosiny.
Pracu svaju, jak ksiandza i hramadzianina, pačynaje z 1909 h. ŭ Horadni, kudy byŭ naznačany zakonavučycielem himnazijaŭ. Budučy na hetym stanoviščy, u volny ad pracy čas, vyjaždžaŭ časta zahranicu dziela navukovych metaŭ.
U toj čas byli ŭ Horadni ksiandzy biełarusy: Rodźko i Baroŭka, jakija stajali za aśvietu dla Biełarusaŭ u ich rodnaj movie. Hetkaj byŭ dumki takža i tahačasny dziekan ks. Ellert.
Spaŭniajučy abaviazki himnazijalnaha zakonavučyciela, stykajučysia blizka z školnaj moładziaj, z pachodžańnia pieravažna biełaruskaj, a sam budučy śviedamym biełaruskim adradžencam, małady ks. Hrynkievič vykarystaŭ abstaviny i siarod moładzi raźviŭ šyrokuju biełaruskuju narodnuju i katalickuju pracu. Pracavaŭ jon hetak ad vosieni 1909 da 1914-1915 h.
Ks. Fr. Hr. pamahaŭ matarjalna i maralna vydaviectvu biełaruskaha katalickaha časapisu "Biełarus", što vychodziŭ u Vilni (1913-1915). Pisaŭ sam u hety časapis i prasiŭ pisać tak-ža ks. Uł. Tałočku. Jašče zaraz paśla evakuacyi Vilni i zaniaćcia jaje niemcami (18.IX.15) zaachvočvaŭ ks. Uł. Tałočku,
