što nie dazvoliła K-tu sklikać Biełaruska-litoŭskaha Źjezdu ŭ spravie Katalickaj Akcyi i na toje, što ŭ Vilenskaj Dyecezii akcyja heta adbyvajecca vyklučna papolsku. Uva ŭsiej hetaj spravie z boku Biełarusaŭ hałoŭnaja rola naležyła da BChD. Heny biełaruska-litoŭski Źjezd adbyŭsia 4.V.1930 h.
10.IV.1932 h. Bieł. Katalicki Centr u Vilni (faktyčna toje, što i BChD) padaŭ Nuncyju memaryjał z prośbaj naznačeńnia biełaruskich biskupaŭ u Pinsk i ŭ Vilniu.
25.VIII.1932 h. biełaruskija ksiandzy złažyli Nuncyju Marmaggi prośbu ab hrašovaj dapamozie na nadrukavańnie pabiełarusku śv. Pisańnia. Abiacańnie pamahčy daŭ Nuncyj mnie na audyjencyi ŭ jaho viasnoj taho-ž 1932 h. Dapamoha hena była dana. Dziakujučy jej siańnia (listapad 1938) drukujucca pabiełarusku Evanelii i Apostalskija Dziei.
Niamała tak-ža biełaruskaj prapahandy pravodziła BChD pry pomačy Mižnarodnych Kanhresaŭ Nacyjanalnych Mienšaściaŭ i jaho ekzekutyvy Sakrataryjatu. Praz 12 hadoŭ (1925-1938), kali Bieł. Nac. K-t pasyłaŭ na Kanhresy svajho aficyjalnaha pradstaŭnika, badaj vyklučna BChD rychtavała jamu adpaviednuju pramovu i infarmacyjny ab biełaruskaj prablemie matarjał, jaki zaŭsiody byvaŭ skarystany, kali nie na trybunie Kanhresaŭ, dyk u jahonych, abo jakich inšych, publikacyjach. Aprača hetaha taja-ž BChD praz hety čas była ŭ pastajannych znosinach z Sakratarjatam Kanhresaŭ i praz jaho ŭściaž pravodziła biełaruskuju infarmacyjnuju prapahandu.
Na asablivuju tut zasłužvaje ŭvahu praca dr. W. Winklera — „Statistisches Handbuch der Europäischen Nationalitäten" (Vien, 1931), jakuju vydaŭ Institut für Statistik der Minderheitsvölker pry ŭniversytecie ŭ Vienie. U hetaj pracy znachodzicca
