Lisoŭski z Pieciarburhu i ks. Uł. Tałočka z Vilni. Na III Źjeździe ŭ 1911 h. byŭ toj-ža ks. Uł. Tałočka. Na IV Źjeździe ŭ 1924 h. z ksiandzoŭ Biełarusaŭ asabista nia byŭ nichto, była zatoje ad ich pryvitalnaja telehrama. Prysutnymi asabista byli: inž. Ad. Klimovič i dr. J. Stankievič, tady studenty ŭ Prazie. Na V Źjeździe ŭ 1927 h. ad Biełarusaŭ byli tam prysutnyja ks. ks.: Cikota, Rešeć, Levoš, čarniaŭski, a tak-ža śvieckija Biełarusy: toj-ža Klimovič i dr. Fr. Hryškievič. Ab nastupnych hetkich Źjezdach nia maju pad rukoj viestak.
U 1920 h. ks. Uł. Taločka źviarnuŭsia listoŭna da kanonika Sejnanskaj kapituły dr. Juraha Narjaŭskasa, jaki tady badaj pieršym byŭ pradstaŭnikom Litvy pry Apostalskaj Stalicy, z prośbaj, kab jon tam pomniŭ i ab patrebach u žyćci kaścielnym Biełaruskaha narodu. Adkaz na henu prośbu byŭ prychilny.
U 1921 h. toj-ža ks. Uł. Taločka ad imia Biełarusaŭ źviarnuŭsia da arcybiskupa praskaha i senatara dr. Ant. Stojana z pryvitańniem i prośbaj, kab pry nahodzie padtrymaŭ Biełarusaŭ u Rymie prad śv. Ajcom. Na hety zvarot 21.XII.1921 h. byŭ duža prychilny adkaz z pryračeńniem pomnić ab Biełarusach i pry nahodzie pamahčy im.
U 1921 h. byŭ padany Apostalskamu Nuncyju memaryjał ad usich biełaruskich hramadzkich ustanoŭ u Vilni z damahańniem biskupa sufrahana Biełarusa, biełaruskaj movy ŭ Duch. Seminaryi, asobnaha dla Biełarusaŭ kaścioła ŭ Vilni i inš. Inicyjatyva i apracoŭka hetaha memaryjału naležyła da BChD.
Polskija nacyjanalisty viali niavybrednuju nahonku na vilenskaha biskupa J. Matuleviča z pryčyny jaho litoŭskaści. Jany navat — ad imia 14-och arhanizacyjaŭ — napisali na jaho memaryjał — skar-
