1828 h. rasiejski ŭrad za "antydziaržaŭnaść“ aryštavaŭ jaho i vyviez u Horadniu. Da 1836 h. byŭ pad sudom. Paśla vyjechaŭ u Pieciarburh, dzie staranna pracavaŭ nad historyjaj Vial. Kn. Litoŭskaha. Praca jaho pad naz.: "Historja Litvy" astałasia ŭ rukapisie niedrukavanaj.[1]
4. Anton Marcinoŭski. Radziŭsia 1781 h. ŭ Radaškavičach, dzie baćka jaho byŭ unijackim śviaščeńnikam. Śpiarša vučyŭsia ŭ Miensku. Universytet skončyŭ u Vilni. Mieŭ svaju u Vilni drukarniu, u jakoj drukavaŭ niamała, časta svaim koštam, knižak i časapisaŭ, majučy na voku zaŭsiody dabro hramadzkaje, dabro svajho rodnaha kraju. Heta jon vydaŭ miž inšym "Dzieje Narodu Litewskiego" — Narbuta, a tak-ža "zbiór dawnych dyplomatów" - Daniłoviča. Abiedźvie knižki majuć vialikaje značeńnie miž inšym i dla biełaruskaj historyi i kultury. Ant. Marcinoŭski duža dobra znaŭ i lubiŭ svoj kraj. Apiakavaŭsia i kiravaŭ moładziaj. Jon zarhanizavaŭ kala siabie maładych unijataŭ, studentaŭ universytetu, a pieravažna Hałoŭnaj Seminaryi, zaachvočvaŭ ich daśledžvać biełaruskuju minuŭščynu, šukać zabytkaŭ, starych rukapisaŭ, chronikaŭ i inš. Razbudziŭšy hety ruch, dalejšy jaho los addaŭ u hodnyja i umiełyja ruki a. M. Babroŭskaha i I. Daniłoviča. Pamior u Vilni u 1855 h.[2]
5. a. Platon Sasnoŭski, syn unijackaha śviaščeńnika i sam takiž śviaščeńnik. Radziŭsia 31.XIII. 1799 h. u Klaščelach, Bielskaha pav. Universytet skončyŭ u Vilni, dzie ŭrešcie i byŭ prafesaram. Duža mnoha pracavaŭ i źbiraŭ mataryjały dla historyi Unii ŭ Vial. Kn. Litouskim. Pradčasnaja śmierć nie
