Prahledžanaja, papraŭlenaja i dapoŭnienaja na hetym źjeździe prahrama BChD była tak-ža vydana asobnaj brašuraj u nastupnym 1929 h.
Nastupny — i apošni — Źjezd BChD, z niezaležnych ad samoj arhanizacyi pryčyn, adbyŭsia paśla troch hadoŭ, bo 13.XII.1931 h.[1]
"Na źjezd prybyli pradstaŭniki BChD z usich biełaruskich kutkoŭ kraju, jak kataliki, tak i pravasłaŭnyja, z vajavodztvaŭ: Vilenskaha, Navahradzkaha i Bielastockaha, pradstaŭlajučy paviety: Ašmianski, Baranavicki, Brasłaŭski, Dzisienski, Staŭpiecki, Vałožynski, Vaŭkavyski, Pastaŭski, Sakolski, Vialejski, Lidzki, Vilenska-Trocki i inš... Na źjeździe było prysutnych 101 pradstaŭnik i 24-och haściej...
Pry kancy spravazdačy hram. Paźniak zaprapanavaŭ źjezdu skoryhavać niekatoryja paragrafy prahramy BChD, a imienna §§ 29, 34, a tak-ža skoryhavać i pašyryć arhanizacyjny statut BChD".[2] Skoryhavanaja i zaćvierdžanaja na hetym źjeździe prahrama i statut vyjšła asobnaj brašuraj u nastupnym 1932 h.
Paznajomiŭšysia z historyjaj abnaŭleńnia prahramy BChD, prystupim da razhladu roznicy miž pieršaj prahramaj BChD mienskaj z 1920 h. i novymi, a tak-ža razhledzim choć koratka hałoŭnyja jaje asnovy.
Pieršaja prahrama arhanizacyi BChD, što tady zvałasia Chryścijanskaja Demakratyčnaja Złučnaść Biełarusaŭ, vydanaja ŭ Miensku ŭ 1920 h., była typovaj chryścijanskaj demakracyjaj, jakaja vyrasła i raźvivalasia ŭ Zach. Eŭropie. Kali i znachodzim jakija ŭ jej roznicy ad henaj, dyk byli heta rozni-
