Biełorusam že katolikam, henym praudzivym
muczeńnikam za kaścioł Nasz R.-Katalickij, biełorusam katalikam, szto tak krepka dzieržacca baćkovszczynaj viery svajej, ad szczyraho serca pasyłajem
My Nasze pastyrskaje błahasłavieństvo.
† Antoni Biskup Ryskij"
Dano u Ahloni.
29.IX.1920 h.
Tymčasam treba nam viedać, što być prychilnikam biełaruskaj dy jašče chryścijanskaj dumki ŭ naš čas reč całkom nialohkaja. Mnoha było pryjacielaŭ Biełarusaŭ ahułam i ich ahulnaha ruchu, kali ruch hety ani trocha nia vychodziŭ z ramak teoretyčnaha ramantyzmu. A kali biełaruskaja sprava ad teoretyčnych, dalokich razvažańniaŭ pačała pierachodzić da razvažańniaŭ bolš praktyčnych i da čynu, tady lik biełaruskich pryjacielaŭ pačaŭ źmianšacca. Asabliva jarka heta zaŭvažyłasia ŭ adnosinach da biełaruskaha ruchu chryścijanskaha, tak zv. chadeckaha, jak ahulam, tak moža pradusim u časie vilenskaha peryjadu, kali ruchu hetamu prychodziłasia spravy nazyvać pa imieni, ad słoŭ pierachodzić da čynu i łamać, jak kažuć, pieršyja lady ŭ halinie žyćcia relihijnaha, sacyjalnaha i nacyjanalnaha. Voś-ža dziela hetaha pačali varoža da BChD ŭ Vilni nastrojvacca nia tolki "pryjacieli" z łahieru čužoha, ale nastupiła peŭnaje chistańnie i ŭ łahiery svaich. Dajšło navat da taho, što adzin z supracoŭnikaŭ "Krynicy", Adam Saładuch, vystupiŭ z publičnaj krytykaj mianie, jak redaktara "Krynicy", tak-ža samoj "Krynicy" i ŭsiaho tahačasnaha chadeckaha kirunku, daradžajučy Biełarusam katalikom zasnavać novy svoj orhan prasovy.[1]
- ↑ "Krynica" (1919-1923) - Ad. Saładuch: (Przegląd Wileński" 1923 № 16).
