Старонка:Bielaruski-chryscijanski-ruch-histarycny-narys.pdf/112

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

.."Biełaruski Źjezd Vilenščyny i Horadzienščyny daručaje svajej Radzie źjezdu, kab jana, vyjaŭlajučy žadańni Biełarusaŭ katalikoŭ i Biełarusaŭ pravasłaŭnych, uvajšła ŭ najchutčejšyja pierahavory z rymska-katalickaj i pravaslaŭnaj duchoŭnaj uladaj, kab u Vilniu byŭ naznačany rymska-kat. biełaruski biskup, kab ur.-k. i pravaslaŭnych duchoŭnych seminaryjach u krai navučańnie viałosia ŭ nacyjanalnym biełaruskim duchu, a potym i kab u kaściołach i cerkvach z biełaruskimi parachvijanami vykładalisia kazańni ŭ nacyjanalnaj movie, a taksama jšče, kab i dla pravasłaŭnych Biełarusaŭ byŭ archirej Biełarus".

Źjezd urešcie vybraŭ stały svoj orhan Radu Vilenščyny i Horadzienščyny. Uskład hetaj Rady ad katalikoŭ uvajšli toj-ža K. Falkievič, ks. M. Piatroŭski i inš.[1]

Dobruju ahulnuju charakterystyku K. Falkieviča znachodzim u "Bieł. Krynicy",[2] dzie čytajem:

"Kazimier Falkievič pamior 30 žniŭnia 1922 hodu, majučy 67 hadoŭ i pachavany na mohiłkach u Turhielach.

Kazimier Falkievič radziŭsia ŭ vioscy Šastakoch Turhielskaj hminy; u hetaj vioscy uzros, stała zaŭsiody pražyvaŭ i pačaŭ u hetaj vioscy biełaruskuju adradženskuju pracu.

K. Falkievič, jak śviedamy i dziejny Biełarus, vypisyvaŭ, jašče prad vajnoj, biełaruskija hazety

  1. hl. "Бел. Думку", 1919 № 23, art "Беларускі Зьезд 9-10 чэрвеня".
  2. "Bieł. Krynica", 1932, № 29. Karespand.: "U dziesiatyja ŭhodki śmierci Kaz. Falkieviča".