Старонка:Biełaruskija narodnyja pieśni z Sakolskaha pawietu (1930).pdf/7

I.

Daŭno-ž ja, daŭno ŭ matuli była.

Daŭno-ž ja daŭno
ŭ matuli była,
daj ŭžo-ž taja darožańka^[1]
trawoj zarasła.
Trawoj zarasła,
płyŭcom zapłyła,
čyrwonaju kalinaju
pazarastała.
Chłopcaŭ paprašu,
trawu wykašuć,
a ja tuju kalinańku
sama wyłamlu,
j da swajej matulańki
ŭ haścinu pajdu.
Mileńki kaža:
da j prybirajsia,
ja kaničańka zaprahu
cibie padwiazu.
Cibie padwiazu,
tabie razkažu,
bywaj, bywaj maja miła,
pakul ja skažu:

1. Apošnija dwa radki skroź paŭtarajucca.