Старонка:Biełaruskija narodnyja pieśni z Sakolskaha pawietu (1930).pdf/23

Oj ni bieła, oj ni bieła
dziwiata nidziela;
matka stara, siostra mała
i saročka ni bieła.
Oj wyjdu ja na hulanku,
stanu na hrudočku,
oj wymyju, wyprasuju
ja swaju saročku.
Oj wymyju, wyprasuju,
daj ŭ skryniu schawaju,
nichaj toje ludzi znajuć,
što žonki ni maju.

16. Pa sadu chadžu.
(Melodyja jak „Na poli wiarba“ Nr. 5)

Pa sadu chadžu,
winahrad sadžu,
a ja ŭ cibie, mamuleńku^[1]
nižanat chadžu.
Ci ja nie daju,
ci ja baraniu?
waźmi, synku Jasiuleńku,
udawe dačku.
Udawe dačka
ni maja raŭnia:
jana chodzić pa sadočku
tak, jak kraleŭna.
Ani z jeju stać,
ani razmaŭlać,
rano ŭstaŭšy, šapku źniaŭšy,
dzień dobry joj dać.

1. Apošnija dwa radki skroź paŭtarajucca.