|
Addała maci, addała maci
ad sie daleko:
za bory-lasy, za ciomna moro,
za bystry Dunaj.
Za bory-lasy, za ciomna moro
za bystry Dunaj.
Jak addawała, ta prykazała:
Siem let nie bywaj.
Jak ja wiarnusia siwaj ziaziulkaj,
prylaču da was;
prylaču, siadu ŭ wišniowym sadu,
budu ja kawać.
Nie kuj, ziaziulka, nie kuj, rodnieńka,
laci ty u las;
prydzie siastronka, prydzie rodnieńka,
paprosim da nas.
Praz bor lacieła, praz bor lacieła,
kalinu jeła,
to ŭ swaje matki, to ŭ swaje rodnaj
haścinu mieła.
Praz Dunaj lacieła, praz Dunaj lacieła,
wadzicu piła;
to ŭ swaje matki, to ŭ swaje rodnaj
ŭ haścini była.
|
