|
A moj-ža-ž ty, Jasiuleńku,
maje miła serca,
daj-že, daj-že swej chustańki
sinie wočki ŭcierci.
Nichaj płynuć, nichaj płynuć,
jak bystraja wada,
nichaj cibie ludzi znajuć,
što ty panna młoda.
A maje-ž wy, mamuleńku,
paradańka ŭ chaci,
oj paradź-ža mnie radańku,
jak Jasiulka zwaci.
A jak siadzieš, curuleńka,
za ciasowym stołam,
tade nazwieš, tade nazwieš.
Jasiulka sakołam.
Lepiej budu, mamuleńku,
horku redźku jeści,
jak z mileńkim, maładzieńkim
za stolikam sieści.
Lepiej budu, mamuleńku,
horańku kapaci,
jak z Jasiulkam maładzieńkim
hora harawaci.
Ja horańkaj padkapaju
— siadu adpačynu,
za taboju, moj Jasiulku,
na wieki zahinu.
|
