Старонка:Belarusi.pdf/82

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

То не шум баравы
Хвалюе прыволле,
Дум напеў векавы
Аб вялікай волі, —
Гэта едуць да нас
Саюза героі
Ва ўсёй велічы крас,
У палярнай зброі.

То не шум баравы
Шуміць небывала
Ад марэй да Масквы
Нечувавай хваляй, —
Гэта едзе экспрэс
З чэлюскінскай славай, —
Яму сонца і лес
І людзі б‘юць брава.

То не шум баравы
Калыша прасторам
І не зоў баявы
Заклікае к зорам, —
Гэта наша жыццё
Пяе гімн шчаслівы
Пра ўсё наша быццё
Нашых родных ніваў.

Менск. 19-VI-34 г.

|}