Старонка:Belarusi.pdf/76

Ночка сходзіць, сонца ўсходзіць,
І дамоў было-б пара ім,
А скакаць яшчэ не годзе,
Яшчэ танец на расходзе,
А гармонік грае, грае.

Во й начлежнікі з начлегу,
Як-бы хто ім там нараіў,
Закаціліся з разбегу
І пайшлі у скок шарэгай,
А гармонік грае, грае.

Весяліся, ганарыся,
Мой „Чырвоны Аратаю!“
Скварка плавае у місе,
У шаўку скача Марыся,
І гармонік грае, грае.

Ляўкі. Аршаншчына.
Чэрвень 1935 г.

|}