Старонка:Apawiedańnia i lehiendy wieršam (1914).pdf/27

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Skončyŭ dzied i zakryŭ twar rukoju;
Pa siwoj baradzie ŭ pierahonku s saboj
Płyli cicha ślaza za ślazoju.
— «A skažy mnie, stary, atkul wiedaješ ty
Ŭsiu historyju Janki j Haliny?»..
Tut stary pamaŭčaŭ i, abcioršy šlazu,
Mnie skazaŭ: — «Januk byŭ maim synam»…

Konstancija Bujło.

|}