._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_1.png)
(Biohrafično bibliohrafičny narys u 25 lelniuju hadau- ščynu śmierci).
23 listapada 1911 hoda prajšło 25 hadoŭ ad dnia śmierci wiadomaho archeologa, historyka i žurnalista Adama Kirkora.
Piśmiennik hety, chacia i nie pisaŭ pa biełarusku, ale jak biełarus z rodu i ščyry pracaŭnik dla rodnaho kraju, maje i budzie mieć wialikaje značeńnie ŭ historyi biełaruskaho nacionalnaho razwićcia.
Radziŭsia Kirkor ŭ 1818 hadu ŭ Śliwinie Mahiloŭskaj hubernii. Byŭ jon synam unijackaho parocha (świaščennika). Wučyŭsia Kirkor s pačatku ŭ domie baćkoŭ, paśla ŭ mahiloŭskaj himnazii i nakaniec ŭ wilenskim šlachockim (dwaranskim) instytucie. Asieŭšysia ŭ Wilni Kirkor zajmaŭsia literaturnaj pracaj, pišučy karespandencyi da polskich i rasiejskich hazet i wydawajučy literaturnyje zborniki almanachi. Pieršym takim zbornikam Kirkora byŭ almanach «Radegast» (Wilno 1843), dalej u hadach 1845—1846 pad pseŭdonimam (prozwiščem) «Jan ze Sliwina» wydaŭ Kirkor 3 tomy zbornika «Pamiętniki umysłowe».
.jpg)
A. Kirkor kali byŭ redaktoram „Kur. Wil.“.
Pieršyje zborniki Kirkora mała zadawolili hramadzianstwo tak, što Kirkor maniŭsia ŭžo pakinuć literaturnuju pracu. Pašla 1846 hoda pačynaje Kirkor słuž-
