Эўропы й стацца каранаваным гаспадаром нараўне з 1ншымі. Вось яе. ра аб гэтым апавядае летапісец паводлуг сьпіску Гр, Красінскіх у “«По-. 3: хвалб» Вітаўту. Ёў «Князь ведиеій Витовгь держаль великое енакеніе Литовское п ая Руское и иные, многіе зем. И мешкаючы ему У Великоўь Луцву, й. ж хотБль быдь на. себ5Б коруну Вваложпта, Й его непріятелй поляки не. А перепустиай ёму коруны. Й тогды призваль К собБ кородя полседго. з: Бладисдава, цесаря Раямского сь цесаревою, и Князь великій “Гверскій а Борись Алексаядроничь быль, и Ммистр» Прускій, Нбхецсій, п Ляф- о сі длясвій мистрь, и наше ведикіе послы бмли: ОТь Ивана паря Цара- годцкого, Я оть Рямского царя--послы прпходДяЛй, и ОТ Данского короля послы приходилй, М от». Волоского воеводы, М 07ь паых» нБ- мецкяхь посла были. И мешкази воп тый гости ў Неяк князя Витовта семь недБль на его стравб. А на доць выходало пу» оороеў по. пятнсот» бочок меду, а по патисоть ядовиць, по пятисоть баранова, по нятпсоть вепровь, а по сіў зуб/евь, по сту лосей, а пншпхь рБчей- зичбы кіті. И чаць тыхь гостей чстивт и даровад» розмайтыма дары коштонцымя. П оттого ся утве, дала великая милость меж няХхь, иж» пе: можем выписэти 0 цти и о дарехь того волпкого господара?. 8.гэт- гаю-л: перавышкаю апавядаецца далей аб тым, яв уладыкі ўсіх усход- ніх і заходніх краёў прыходзілі да Вітаўта з даклонам і дарамі І ня сьмелі яму пярэчыць: калі ён «на которую землю. габвь мбваль и которую. земдю хотБль скознити», то яны «завжды ему помоіць давали, сдужыля ему и сами свопый головами на помоіць ёму шля и Слухали его», і г. д.'). Кончыцца гэтая «похвала» сьмерняй Вітаўта 1490 г.; толькі ў адным найбольш старым, сьПісЕЎ, які быў напісалы яшчэ пры жыцьці Вйаўта, у. 1420--28. г.г. ў Смаленсеў, па затаду мясцовага а біскула, гэтае апошяяе .веСтКІ няма: затое дабаўлена готкае закхю-. чэньне:- «Славяый господарь велИбп князь Александрь»,.) ЗОВОМЫЙ “Витовть, вь зелицбй чти и. слакБ пребываше, тако 9 Н оточьство его, Литовская земля вь веляцбй чти й славБ предстояше и воякимь 0бяль- ем». исподняшеся тако же п бароіна бяше многа»). зай Ня. будзем больш прыводзіць, зышсае. аб пазітычных дзеячох і здарацьнях. Падамо тодькі дзеля прыкладу яшчэ дзьве-тры летапісныя ть весткі іншага гатунку, якія падерэсьляць рознаставния інтарэсы аўта- . “й “н Йі М півы Мб ж ( га у ЧЫ (. “ы а ААЦ Н раў беларускіх летапісаў. Ззпісваліся дзіўныя зьявы ў прыродзе, агульна-грамадзянскія няшчасьці, падаваліся географічныя, этнографіч- пашана а нш у Т. Полн. Собр. Рус. Дётоц” т. ХУШ; стр. 126- 178, 333 і іне 2, хрышчонае імя Вітаўта; 3) ЦО Р Я. ХУП, стр. 418--419.
