Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/322

КАВАЛЬ

З польскага

Звонам зьвініць, іскры гоніць
Молат мой агністым зьмеем;
Рук я ў працы не жалею,
Бо гультайства сіле шкодзіць,
Толькі праца шчасьце родзіць.
Я люблю свой дар,
Я ў ім гаспадар!

Каб папала на кавадла
Гультаёў сто, дык каваў-бы
І зусім не шкадаваў-бы,
Бо гультайства сіле шкодзіць,
Толькі праца шчасьце родзіць.
Я люблю свой дар,
Я ў ім гаспадар!

Гляньце, дзеці, як сталь сьвеціць…
Малаты б‘юць па кавадле:
Будуць колы і вухналі,
Для сяляніна — плуг новы,
А для коніка — падковы,
Я люблю свой дар,
Я ў ім гаспадар!

1924 г.

---