З польскага — М. Канапніцкай
Збудзіўся лес, азваўся лес Ад плачу маёй песьні — Галосіць рой, птушыны рой Па ўсёй пустыні леснай.
Ударыў звон, ударыў звон, Як сэрца над магілай, А сонных хат, дзе люд, дзе брат, Збудзіць ня маю сілы!..
Вільня, 1-XI—908 г.