Гэта старонка не была вычытаная
Што злажыў сваю галоўку,
Як травінку ў полі.
Не забылася дзяўчына
Курганка ля шляху:
Кожны год вянок прыносіць
І кладзе бяз жаху.
Зацымбалілі цымбалы,
Забубнелі бубны,
Як вярталіся з паходу,
З бойкі вельмі труднай.
6
На дзесятыя угодкі,
Хоць ноч доўга, дзень кароткі, —
Разважае ўвесь народ,
Які вышаў умалот.
Дзе якое было жніва,
Ці ўрадліва, ці шчасьліва:
Суды судзяць так і сяк,
Хто прасьцей, хто накасяк.
На дзесятыя угодкі,
Паламаўшы загародкі,
Меншы, большы гаспадар
З перамогі цягне дар.
Той сноп жыта, той аўчыну,
Той шасьцерню на машыну,
А кум — куму, свату — сват:
Хай жыве ўжо новы лад!
На дзясятыя угодкі
Варма вараць мёд салодкі,
