Гэта старонка была вычытаная
Ад нашых хат, ад нашых гумн,
Ідзем, брыдзем к табе, Пярун,
Пастыр адвечных грозных хмар,
Маланак, грому уладар!
Ідзем, брыдзем к табе, Пярун!
Зьява 2-я
Лунянка — дружынкі.
ЛУНЯНКА
Кветкі нясу я,
Кветкі багам,
Хай-жа красуе
Гэта ахвяра!
Сэрцу — каханьне,
Сьлёзы — вачам,
Аж да скананьня
Ходзяць у пары.
Там, на магіле,
Там, на кургане
Кветкі расьцілі
Сьмерць і каханьне.
Лепшага дару
Ў сьвеце ня будзе
Богу ў ахвяру,
Што носяць людзі.
ХОР
Белая ў возеры лебедзь,
Белая ў рэчцы лілея, —
Наша Лунянка бялейша,
Сьнежнаю беляй бялее.
Ясныя зоркі на небе,
Ясна ў крыніцы вадзіца, —
Вочы ў Лунянкі ясьнейшы,
Сонца ў вачох ёй глядзіцца.
