Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 5.pdf/30

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

КАЛІ ПАЧНУЦЬ

Калі пачнуць зьбірацца хмары
І неба ўсьцелюць чарнатой, —
Тады ўсплываюць буйны ветры
І віхрам гоняць над зямлёй.

Адвечным борам закалышуць,
Сухі ліст з лесу гоняць проч,
Ніштожаць хмар калматых горы,
І ясным днём зьмяняюць ноч.

Калі прыгнецены няпраўдай
Які зьнябудзецца народ, —
Тады зьяўляюцца прарокі
І ўсенародны клічуць сход…

Расьце на сходзе недавольства,
А дудароў магутны хор
Пяе аб крыўдах і ўсіх кліча
Да новых праўд, да новых зор.