Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/148

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

1-шы ПАДАРОЖНЫ

І дзіўны-ж гэты чалавечак!
Чаго ён хоча ад другіх?..

2-гі ПАДАРОЖНЫ

Ці-ж мала ёсьць такіх авечак?
Ат, толькі сьмех глядзець на іх!

3-ці ПАДАРОЖНЫ

А я скажу вам, ягамосьці:
Сыходзіць з поля маладзец;

Злавіў там з кніжак штось чагосьці,
Ну, і вар‘юецца ў канец.

Чуваць конскі топат.

1-шы ПАДАРОЖНЫ

А гэта што зноў за праява:
Каго нячысьцік нясе так?

2-гі ПАДАРОЖНЫ

Бадай, запутаная справа, —
Вун, вун — адзін, другі яздак.

3-ці ПАДАРОЖНЫ

Сюды на вогнішча к нам едуць,
А з імі — нейкі важны чын.

1-шы ЯЗДАК

шыбка пад‘яжджаючы

Ці не маглі вы бачыць, ведаць —
Сюдой вандроўнік шоў адзін?

ПАДАРОЖНЫЯ

Не, не паночкі! мы ня знаем,
Мы тут начуем толькі ўтрох,
І зараз самі ад‘яжджаем:
На рынак ладзімся, на торг.