Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/142

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

І пайшло ўсё ўверх дном.
Сьвісты, енкі кругом,
Груганы на здабычу зьлятаюцца:
Шчасьце даць бедаку
Ня ўсім шло на руку, —
Ня ў руку, што Лявон прачыхаецца.

Дарма сілен Лявон
І адважны так ён, —
На падмогу дарма ён надзеецца:
Галаву у баю
Даў за праўду сваю, —
Толькі памятка — насып віднеецца.

Ляжыць, дрэмле Лявон,
На грудзёх вырас клён;
Калі-ж вецер на сьвеце расходзіцца,
Шуміць шумна той клён:
Яшчэ ўстане Лявон —
Гэй, Лявоны у нас не пазводзяцца!

Перастаўшы пяяць.

Вось і канец вам песьні-байцы,
Ці ў ёй панятна толькі ўсё?..
Калі ня так што — выбачайце,
Даконча ваша вам жыцьцё.

1-шы ПАДАРОЖНЫ

О, песьню важную такую
Ня пойме толькі гліны ком…
Цяпер няхай-жа мы пачуем
Што трохі аб жыцьці тваём.

2-гі ПАДАРОЖНЫ

А я крыху гальля падбаўлю.

3-ці ПАДАРОЖНЫ

да другога

Я памагу табе крыху.