Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/140

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

1-шы ПАДАРОЖНЫ

Як бачым, ты глядзіш іначай.

2-гі ПАДАРОЖНЫ

Відаць, ня злодзеевы род.

3-ці ПАДАРОЖНЫ

А хто-б падумаў? Так прастачы
І твой убор і твой паглёд!

1-шы ПАДАРОЖНЫ

І казкі ўмее і за песьняй,
Відаць, ня пойдзе ў кішаню.

2-гі ПАДАРОЖНЫ

Адно бяда, — што, хоць ты трэсьні,
Ня можам выкрасіць агню!

НЕЗНАЁМЫ

Усё, усё мець зараз будзем:
Заўсёды ё ў мяне сьвятло,
І з ім мы тут не замарудзім
Лясным падсуседзям на зло.

Запальваючы лом.

Гары, гары, ламок, агніста!
Вы, браткі, сядзьце у кружок,
І да зары да залацістай
Нас будзе слухаць сасьнячок.

Адкуль — ці песьняю, ці казкай —
Пачаць вам думкі весяліць?

3-ці ПАДАРОЖНЫ

А ўжо, калі там ваша ласка,
То й песьню можна закаціць.

1-шы ПАДАРОЖНЫ

А посьле скажаш, дабрадзею,
Хто ты, адкуль, куды ідзеш?
Цаніць людзей і мы умеем,
Хоць маем гэткіх што раз менш.