МІКІТА
(усьлед Сьпічыні)
Да мілага спатканьня. (Да ГАНУЛІ). Меджду протчым, мамаша, мабыць, папраўдзе немец стукае, бо далікатна. Ідзеце адчынеце дзьверы і крыху прытрымайце яго, пакуль я пераадзенуся, бо, чаго добрага, прышоў на работу хапаць.
МІКІТА
(варочаецца пераадзеты папажарніцку з каскай на галаве, з тапаром пры поясе і з жалезякамі, што лазіць па слупох, пры нагах. Становіцца ў позу і напявае).
|
Гусар на саблю опіраясь, |
(Уваходзяць ГАНУЛЯ і НЕМЕЦ у вайсковай форме).
ЗЬЯВА XVІІІ
МІКІТА — НЕМЕЦ — ГАНУЛЯ
МІКІТА
Гута моргэн, гэр гэрманіш. (На бок). Абач, абач, і немцы адзяюцца ў форму а-ля-кум пажарны, гэта — каб не хапалі, мабыць, іх саміх на работу.
НЕМЕЦ
Ці няможна ў вас папрасіць у гэту манерку трохі вады?
МІКІТА
(на бок)
На якую-ж халеру пацеў я столькі над шпрэхэндэйчам, калі яны панашаму лепей ад нас саміх шпрэхаюць? — Але, мабыць, гэта мне здаецца, або ён удае, што ўмее патутэйшаму. (Да НЕМЦА). Зіхэнзіш… Заразіш… (На бок). Зірну ў слоўнікі, як яму адказаць. (Шастае слоўнікамі). Можна… можна… колькі… колькі… хочаце… хочаце… вады… вады… Няма гэтага. Каб іх пярун спаліў такія слоўнікі! (Да НЕМЦА). Кіндэр Фравуву, меджду протчым, фатэрлянд, гэр гэрманіш… (Падказвае на мігі, што ўльле яму вады).
