Гэта старонка не была вычытаная
І ўсім не па сабе нам стала:
Мурашкі бегаюць па целе, —
А што, як праўды тут нямала,
І ўбіўся чорт на самым дзеле?
Але ўсе надрабляем мінай
І ў ток зьбіраемся з лучынай.
Ідзём. І Юрка дрыпе ззаду.
Прышлі. З увагай, як належа,
Давай шукаць пужалу, здраду
Па ўсіх вуглох, куткох манежа.
Аж, бач — у куце, у мякіне
Ляжыць сьвіньня, як усе сьвіньні!!!
Ўсе ў рогат! кпінкі і прытыкі
Пашлі у ход на ўсе староны.
Зух Юрка! Чорт жыў і вялікі!
Ці не пагнаць вадой сьвянцонай?..
А Юрка… Юрка з пустамелі
Стаў з часам сьмелым і на дзеле.
|}