Гэта старонка не была вычытаная
Ці йду ў беларусаву хату
Са сну прывітаць на зары,
І рукі там выцягну к брату
І кіну вачыма к сястры,
Ці ўсеўшыся ціха на прызьбе,
Зайграю там песьню сваю, —
Дарэмна прывету чакаю,
Дарэмна вітаю, пяю.
Душа мне і шэпча і плача:
Адзін ты, адзін, небарача!
|}
