Гэта старонка была вычытаная
III
Зажылі браты,
Два разбойнікі,
Ўжо другім жыцьцём
Неспакойнікі.
Хараствы касы,
Іх занадзілі;
Між сабой, як стой,
Не паладзілі.
Ня дубы скрыпяць
Сукам, лісьцямі, —
Два байцы-сьмяльцы
Ненавісьцямі.
І пашлі ім так
Дні няшчасныя,
Пачалі з сабой
Бойку страшную.
IV
Б‘юцца, б‘юцца ўдвух,
Два разбойнікі,
За красу-касу
Неспакойнікі.
Зоркі — сьведкі ім
Прыглядаюцца,
Шумам цёмны бор
Падзіўляецца.
Дзень ужо мінуў,
Вечарэецца,
Барацьба ўсё іх
Паланеецца.
Чуць на ўсход другі
Занімалася,
Два браты з жыцьцём
Разьвіталіся.
