Старонка:Шчаслівая дарога (1935).pdf/60

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Непрыемна і нялоўка
І дасадліва аднак —
Зрыў бывае, як сумысна,
І балючым і карысным!
Ён адзін. Халодны гоман,
За вакном драты гудуць…
Грышка думаў:
— Зручны момант…
Быццам канула ў ваду…
— А чаму яна сарвана?..
— Разбяры яго аллах!..
І не будзе больш… султана
З жоўтай трубкаю ў зубах.
Падышоў ён да газеты,
Ўжо кранаецца рукой.
Раптам чуе голас Нэтты:
— Грышка, стой! Не можна, стой!..
— Знаеш, — Нэтта гаварыла, —
Што было-б, каб ты сарваў?..
… Нэтта з Грышкаю дружыла,
Грышка з Нэттай сябраваў…

3

Хутка першае поўгоддзе,
Час іспытаў надыходзе.
Добра вытрымаць іспыты
Гонар кожнаму, таму —
Хто за кнігу, хто за сшытак
Гуртам і па аднаму.