Старонка:Шчаслівая дарога (1935).pdf/16

Грышка доўга і не думаў,
Ведаў, што й ля іхняй хаты
Ад вайны яшчэ багата
Ёсць раскіданага глуму.
Так з брыгадай ён ля саду
Стаў складаць сабраны лом.
Бацька ўгледзеў і… калом
Прэч прагнаў з двара брыгаду,

Хто куды,
Каторы збег.
Грышку крыўдна —
Хлопцам смех!
І смяяліся заўсёды,
Што зімою нават лёду
Гад-кулак пашкадаваў.