Гэта старонка не была вычытаная
— Будзе помніць,
Будзе знаць,
Як чужую кроў смактаць!
А ласі з ваўкамі ходу —
Ў лес,
На волю,
На свабоду!
4
Скончыць байку.
Перадышка.
А здаволены быў Грышка,
Грышка ўсцешан,
Грышка рад:
Скача, быццам акрабат.
А бывае,
Як пачуе,
Што паны яшчэ шалеюць,
Грышка змоўкне,
Засумуе…
Лось тады журбу развее,
Прытуліўшы, скажа ласкай,
Як сыночку,
Як падпаску:
— Шмат чаго не разумееш,
А пара хоць трошкі ўмець,
Дзе ты,
Хто ты — разумець.
