Гэта старонка была вычытаная
Часам працы Домны
муж ня рад…
Але першай
з першых дэлегатак,
Зубы сьцяўшы
на сямейны лад,
Яна мосьціць
сёньняшнюю гатку,
каб сьпяваў
па-новаму варштат!
Каб рулонаў тоны
былі моцны,
Калі дзень —
ударнасьцю іржэ,
каб ня псулі
розныя „суроцы“
Філігран
ці тонкаю „Вэржэ!“
Домна знае,
што цяпер — упартасьць,
Рук натуга
і запал сардэц.
За работай час
ня мае жартаў,
А рабоце
ня прышоў канец!
І няхай там
неба сіні фартух
накрывае топак
моцны жар.
