|
Помніш, помніш калі ў гарбарні
Пра нядолю складаў свой верш?!
А цяпер, сонцавеючым раньнем,
Ты весела пяеш.
Ты калісь гаманіў з варстатам,
Каб скалыхнуць беларускую гаць…
Толькі Капыля закураная хата
Магла цябе загартаваць.
Праца, змаганьне, змаганьне і праца
Акрылялі бунтарскі твой дух…
Хай глядзяць, куды могуць узьняцца
Нашай вёскі гарбар і пастух.
Хай глядзяць — ня зьніклі крыніцы
На абшарах спрадвечных балот…
Зараз, зараз павінны зьліцца
Ў акіян жыцьцятворчых вод.
Няхай сьпеў нясецца вясёлы
Па-над лесам густым, у палёх,
Няхай будзіць вёскі і сёлы,
Над якімі туман паразьлёг…
Бач, на волі адвеку забраны,
Хутка ня будзе дроту і меж…
Помніш, помніш калі ў гарбарні
Пра нядолю складаў свой верш?!
| 
