Вашу карысьць нам і вашs заслугі
Добра ўжо скеміў таптаны народ;
Добра вядомы і путы і пугі,
Песьціў якімі ваш захад і ўсход.
Мы не пакінем свае папялішчы,
З сьцежкі наперад ня пойдзем назад!
Сьмела здрузгочам старые бажышчы,
Новым законам збудуем пасад.
* * *
Годзе нам сілу прыблудаў вялічыць
Дзецьмі, багацьцем радзімай зямлі;
Нашы, загоны даўно ўжо нас клічуць —
Нашы загоны, што зельлем зрасьлі.
Досіць ішлі на чужым павадку мы
Доўгія векі бяз веры ў сябе.
Мы ўжо ня тыя,—інакшыя думы
Вырасьлі з намі, завуць к барацьбе.
Станем к змаганью мы з ведзьмаю-крыўдай
Дружна, адважна, плячо а плячо;
Рухне старое, хоць крэпкае з віду;
Яснае, вольнае створым жыцьцё.
* * *
Годзе нам есьці аб‘едкі і косьці,
Злыбедзе усякай паклоны дарыць!
Гаспадары мы ў сябе, а ня госьці,
Час к панаваньню нам сьлед церабіць'
Тое, што ўзята маною дачэсна,
Вечна ня будзе душыць, як прыгон:
