Старонка:Хрыстовы Золак (1927).pdf/22

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
XIV.

Злосна вецер завывае
Цёмнай ноччу на дварэ,
То па целе прабягае,
То ў душу ён страхам прэ.

Ўсе забілісь па кутох,
Каб схавацца хоць крыху,
Дый забылі аб братох,
Што цярпяць так у граху.

Кіішча. 1 лістапада 1921 г.