Перайсці да зместу

Старонка:Хлопчык з-пад Гродна (1940).pdf/99

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

XXVI

Доўга я на танку
Ездзіў па пясках.
Я не сніў і змалку
Аб такіх баях.
Вось і шапка з зоркай,
Боты i шынель.
Я страляю лоўка,
Пападаю ў цэль.
Слаўным дэпутатам
Добры сябра мой.
А матуля… тата…
Эх! Жылі-б са мной…
Спяць яны ў зямліцы.
Многа ёсць такіх.
Шапкі вы зніміце,
Дайце ўспомнім іх!
Быў хлапцом вясковым,
Жабраком амаль, —
Стаў бадай вайсковым,
Далі вось медаль.