Гэта старонка не была вычытаная
XXIV
Ў чорным капялюшы
Едзе чорны ксёндз.
Як-жа твае вушы?
Пахвалёны бондзь!
Нашы порткі нюхаў,
Скаргі падаваў,
Вухам шпіка слухаў,
Вуснамі ілгаў.
Многія ў цямніцы
З-за цябе гніюць.
Сеяў хітры гіцаль
Гразь і каламуць.
Ты палохаў тату
Горш, чым той жандар.
Ты на нашы хаты
Сыпаў многа кар.
Шпіку ды ў сутане
Годзе спавядаць.
Суд доўгачаканы,
Суд ідзе — устаць!
