Гэта старонка не была вычытаная
На сход, на курган,
А на песню путаў
Не надзене пан.
Песня ўвысь звінела,
Аж да самых зор,
Дзень і ноч шумела
На ўвесь панскі бор.
Залунала птахам
Да людзей на сход.
Задрыжэў ад страху
Ўвесь магнацкі род.
Вязня катавалі,
Каб ён не спяваў,
Каб ён песень слаўных
Больш не выдумляў.
Вось аднаго разу
Ў глухамань начы
Ўдалося вязню
З допыту ўцячы.
Смела, нечакана
Ў ноч пайшоў, удаль.
Зняў з яго кайданы
