Гэта старонка не была вычытаная
Як цень ішоў,
пад лязг зубоў
лілася кроў
над кручаю.
Была журба
і галыцьба
і барацьба
гаручая.
Адно цяпер,
віецца верш,
нібы заранкі
сьмелы ўзьлёт.
Вязе нам песьні
з паднябесься
ў зорных санках
Новы Год.
Мо‘ хто й ня рад
на новы лад
вядзем мы
дні і ночы.
Ня ў першы год
к нам Новы Год
ідзе
чорнарабочым.
