Старонка:Угрунь (1927).pdf/56

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ліхой пацярухай?
Няхай весяліцца, —
на тое — зіма!
Люблю калі санкі
завулкамі носяць,
дый звонкія бомы
стрыножваюць сон.
Песьняй люблю я
у сьвята прыносіць
у хату рабочага
нізкі паклон.
Люблю я на лыжах
асьнежнай далінай
імчацца ў прастор
срэбрашумных завей.
Што маладому
ў прывольнай краіне
як радасьць жыцьця —
даражэй?


∗     ∗

Думанькі сьветлыя
ўсьмешкаю ветлаю
вейна віюцца,
ткуць радасьці ўзор.
Сьцюжа,
мяцеліца,