Ажна сьліна ў роце набярэцца».
Як пачуў тыя жаласьці камарык —
Паскрабаў і насочак ён і тварык:
— «А чаму-бы мне ды з ёй не пажаніцца?
Пэўна, пойдзе, каб болей ня журыцца.
Хоць насаценькі я, шэры, хударлявы,
Дык у скоках за тое-жа рухавы…»
І схапіўся камарочак прыбірацца,
Каб ля мушкі-пяюшкі увіхацца,
II.
Прыляцела мушка да хаты, —
Аж у яе камарык насаты.
Сватоўя-хрушчы усьсядаюць,
З бацькам-маткай штось размаўляюць:
«Мы — стральцы, шукаем куніцу,
Ня куніцу, але дзявіцу».
Гаманілі болей гадзіны
Ды гавораць так да дзяўчыны:
— «Ці да смаку наш госьць багаты?»
— «Запытайце ў мамы і таты».
Тут гарэлкай усё змацавалі,
А пасьля і заручын даждалі.
Браў жаніх ад мушкі-дзяўчыны
Дарагі ручнік з павучыны,
Што яна на траўцы сьцяліла
І на ясным сонцы бяліла.
У нядзелю будзе вясельле,
Захадзіў камар, як з пахмельля, —
I пяе, і скача паціху,
