Я, бальны, бясскрыдлаты поэт,
Помню, раз пазабыў сваё гора, —
Гэта чуда зрабіў Ваш прывет.
Я — бальны, бясскрыдлаты поэт!
Mo’ жыцьця майго верш ужо сьпет, —
Дык няхай Вам хоць песьня гавора,
Як бальны, бясскрыдлаты поэт
На гадзіну забыў сваё гора.
1909.
|