Ти знавъ хто, братцы, зь, васъ Тараса,
У полясо̀вщикахъ што бывъ?
На Путявищи, дли Парнаса[1],
Ёнъ тамъ дли лазьни близко живъ.
Штожъ? Чаловѣкъ ёвъ бывъ рахманый,
Горѣлки у гўбу ёнъ не бравъ:
Зато жъ у ла̀сцы бывъ у пана, —
Яго панъ дужа шановавъ.
Любила тожъ Тараса й па̀ня,
Ни разъ и урадникъ не збрахав.
Зато-жъ Тарась болото зъ ранья
До темной ночи пильновавъ.