Старонка:Табе (1927).pdf/29

Я прыду, дарагая, — вярнуся!
Хай спрабуюць боль хвоі ля-
чыць…
Прывітаю,
Замоўкну,
Схілюся,
Прысьмірэўшы, як шопат
начны…

Так заўсёды ў жыцьці і бывае…

Просіш ты, каб я стаў чалаве-
кам,
Я і сам чалавека шукаю,
Адкажы, які шлях будзе сьвет-
лым.

Круг адчуваньняў
Гэткі вузкі…
Дык як на сьвеце жыць бяз
болю?