Гэта старонка не была вычытаная
Шоў стары і малады
І наскора выпівалі,
Зьеўшы с хлебам сялядзец;
Прыбывалі, выбывалі
І гаратай і касец,
Цэлы дзень рыпелі дзьверы.
І былі такія тут,
Што ніяк ні зналі меры
І, сагнуўшыся, як склют,
Церпяліва выжыдалі,
Дзе-б к кампаніі прыстаць,
Або стала разважалі,
Што-б ў залог тут Шлёмі даць.
Так бывала у дзень будны,
У сьвято — нельга і прайсьці.
Брата, бацьку было трудна
Тут разгледзіць і знайсьці.
Але летам то нічога,
От зімой зайсьці ў карчму!
Тут падзівішся нябога,
Згубіш сумную думу.
Тут падчас трасуцца сьцены,
Лавы крышацца, дрыжаць;
Часта ў ход ідуць палены,
