Гэта старонка не была вычытаная
СУМНА.
Пасьля таго, ды зноў тое-ж…
Сумна таварышы!
Рэжуць!
І штаты, і накладныя, і прагулы, і нават разьязныя рэжуць.
Ды што вам, таварышы, тлумачыць, слова вы-ж мяне і самі разумееце…
Сумна!
Раней бывала, не бяз цяжкай працы, зьбярэцца сабе свая кампанія ва ўстанове і так сядзяць ужо сабе бяз клопатаў ды загадваюць адзін аднаму.
Кажуць, што у аднай установе вось так загадвалі.
— Ты, Міцька, занес дзядзьку на подпіс паперу?
— Не.
