Старонка:Смоленскій этнографическій сборникъ. Часть IV (1903).pdf/637

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Атъ Кракова да Бубнова
Ня щотаны мили;
Тамъ лижали казачиньки
Па сто̀ й па чатыри,
По̀ ста, по̀ ста, па чатыри,
На кажный вярстечки.
А й у поли при ў далини
Ляжить бѣлый каминь,
А для таго жъ та камня
Ляжить панъ Кастюшка;
Перядъ имъ жа стаить
Паня маладая,
Ина плачить и рыдаить,
На пана гадаить:
— «Ти я табѣ, панъ Кастюшка,
Дый ни гаварила:
Польна, польна, панъ Кастюшка,
Зъ Масквой ваюватца:
А намъ Масквы не зваювати,
Главу патиряти»!


|}

23.

(С. Даньково, Смол. у.).

Засвистали казаченьки
Въ паходъ съ палуночи
Заплакала Мурусенька
Свае ясны очи.
Ни плачъ, ни плачъ, Марусинька:
Мы вазьмёмъ съ сабою,
Мы вазьмёмъ тябе съ сабою,
Назавём сястрою,
Мы сястрою — ни радною,
Салдатскый жэною.
Салдатская жина
У паходи бывала
Ина ў паходи бывала,
Всё горюшка знала.
А йшли ляхи на три шляхи,
Маскаль на чатыри,
Пыталися дароженьки
Да мѣста Кракова;
Атъ Кракова да Бубнова
Шалёныя мили,
А падъ самымъ Бѣлымъ Стокомъ
Ляжить панъ Кастюшка,
Пирядъ имъ жа стаить пани,
Паня маладая.
Ина плакала, рыдала,
Рѣчи гаварила:
«Ти я табѣ, панъ Кастюшка,
Съ Масквой ваюватца:
А Маскоўськая войска
Приўстрашна вялика,
Ина приўстрашна вялика,
Ина вочинь хвабра,
Іость у Вильни, іость у Мильни
Іость у Биластоки.

24.

Раздѣлъ Польши.

Ти я табѣ, панъ Панятоускій,
Ти я тибѣ ни казала:
— Польна, польна, панъ Панятоўскій,
Съ Масквой ваивати,
Што съ Масквой ваивати
И Польшу разаряти!
Якъ разбили Польшу
На чатыри части:
Адна Руссу, другая Пруссу,
Третія Хранцузу,
Четвёртая часть даставалась
Да Бѣламу царю;
Салдаты ў Вильни, салдаты ў Гродни,
Салдаты ў Бѣлымъ Стоки,
Въ слаўнымъ горади Варшави
Караулы сняли,
Близка къ гораду Варшаву
Па хватерамъ стали,
Паляка дурака па шеи прагнали.